Dziwna miłość

...prosto z serca...

Spotykasz nieświadomie, niby nic
poznajesz go powoli stopniowo.
Wiesz już coś o nim,
poznajesz i bardziej,
znasz jego upodobania,
zamiłowania, opowiada ci
o swojej rodzinie i znajomych...

Zauraczasz się w nim,
choć jeszcze tego nie wiesz,
wszystko przychodzi z czasem.
Jeśli odchodzi to nieświadom tego,.
Tęsknisz za jego głosem, spojrzeniem,
odgłosem jego butów, wspólną rozmową,
raz rozbawioną, innym razem poważną,
następnie wrogą...
Lecz to powraca,
nie możesz zapomnieć...

Niby nic, a jednak,
odszedł nieświadomy
twych uczuć,
a wiedząc o nich nie powrócił.

Ty
masz skrytą nadzieję,
bo przeżyliście ze sobą
jeden, cudowny dzień,
lecz pozostaną tylko wspomnienia.

Zamykasz oczy i śnisz,
śnisz na jawie,
a cała nadzieja umiera
wraz z pogłosem zauroczenia...
A on nie wróci.

...dziwna jest miłość...

autor

Agath

Napisany: 2007-07-07 Dodano: 2007-07-08 12:22:45

Ten wiersz przeczytano 809 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie