Dziwnie, dziwnie (OH!) jak dziwnie

Dziwnie, dziwnie - oh, jak dziwnie;
Czemu tworzę taki śwait?
...w białej sukni kroczę dumnie;
w swe odbicie patrzę chlubnie...
Dziwnie, dziwnie - MAMO! TATO!
Czemu stwarzam taki świat?
Nie pomoże mi już brat...
Moim dziełem są zapiski,
które w głowie mieszczą się.
...nie przekraczam barier życia;
nie wychodzę już z ukrycia.
Bólem jest świadomość ta,
która nie wie za czym gna...!
Dziwnie, dziwnie - oh! jak dziwnie.....

autor

Łasiczka

Dodano: 2004-10-16 14:15:30

Ten wiersz przeczytano 745 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie