DŹWIĘK CO ULECIAŁ
Dzisiaj nie usłyszysz tu
Podobnych głosów ni rusz
Tylko słychać czasu jęk
A ten zapomniany dźwięk
Wiatr porozwiewał man już.
Ostrzę noże, nożyczki
Dla pań, panów i dla mam,
Ostrzę noże i brzytwy
Dla wszystkich je ostre mam.
Tak wydzwaniał przed laty
Ostrzynożec, na dworze
Gdy rozkładał swój kram
I pokazywał go man.
Dzieciom uśmiech, a sobie
Korzyści i radość mam
Sprawiał to nie tak dawno
Tam na podwórkach, ech tam!
Stępiały nam już noże
Nie ma dziś ostrzynoży
Podwórek także nam brak
Nikt już nie woła tam tak...
Ostrzę noże, nożyczki
Ostrzę kochani je wam
Radość niosę dorosłym
I dzieciom wiele jej dam.
Wołał u nas przed laty
Ten co rozstawiał swój kram
Dźwięk uleciał w zaświaty,
A bardzo go żal dziś nam!
autor
Lidia Nieważna
Dodano: 2016-11-02 11:26:55
Ten wiersz przeczytano 621 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Ciemno i czas na nostalgię
Fajny wspomnieniowy tekst:) Pamiętam z dzieciństwa
nawoływania pana "Otrzynożca":)) Czy na końcu
pierwszej i trzeciej strofy nie miałobyć "nam" zamiast
"man" (choć jest miły pan o tym nazwisku)?
Miłego dnia:)
nostalgia za tym co było
W wierszu wyrażona nostalgia,
za romantycznym minionym czasem,
który minął niestety bezpowrotnie.
Miłego dnia Lidio:}
Ciekawe wspomnienia minionego czasu, obyczajów i
zawodów, które już nie powrócą. Tak to jest, że w
naszym świecie czas ma tylko jeden wektor a to co już
było lub jest entropia rozmyje.