DŹWIĘK DUSZY

Nikt nie słucha już mojej duszy
To, co nocami mówi moje serce
już nikogo nie obchodzi
Patrzę na czarny obłok nad
swoją głową ten ból te słowa
raniące moje serce, lecz to tylko
słowa traktuje je jak zapisane kartki
pamiętnika
Znów rozdarte są dwa światy dobro ze złem
woda z ogniem, lecz pozostaje wiara w ludzi
Tyle jest pięknych gwiazd na niebie
Poznałem jedną, która rozświetla moje życie
każdym swoim czynem i słowem
Chce ją pocałować i przytulić
Chce czuć jej każdy oddech dzielić każdą chwile, Lecz musze być cierpliwy
Na starym gramofonie zdarta płyta
jęczy tak samo jak cierpi Moje serce
Nikt tego nie rozumie, bo ja sam w tym
się gubię, jeżeli sam tego nie przeżyje nikt
za mnie tego nie zrobi
I tak żyje w rozpaczy.........·Przez chwile czułem ze jestem z Tobą, lecz
utraciłem Cię czy bezpowrotnie? ·Pragnę żebyś mnie kochała jak jeszcze
nie kochał nikt, ·chociaż przez chwilkę chce przeżyć resztki
szczęścia przypisane mojej duszy czy
je odnajdę?·Nie wiem
To właśnie życie trwa nie Ja
Wszystko się kręci w tak szybkim tempie
żyje oddycham a tak naprawdę umarłem, ·bo nie ma Cię przymnie

autor

Maciej Kluczyk

Napisany: 2006-04-26 Dodano: 2006-04-26 17:43:00

Ten wiersz przeczytano 550 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie