Eksperyment.

Świetnie i z humorem :) A ja z podrowieniem :)/
Jesteś prawdziwym Polakiem, /
bo tylko oni potrafią /
poszukać ścieżek, sposobów /
zanim gdziekolwiek trafią.../

Rozważać będą wszystko... /
to za i oczywiście przeciw/
aby znaleźć dla siebie /
najlepszy życiowy przepis.../

I kombinują nawet, stojąc/
przed bramą Piotrową.../
Tak na wypadek wszelki/
by znaleźć drogę NOWA.../

No patrzajcie i podziwiajcie jak ten sobie już i "TAM"
ciepłą posadką "rychtuje" ;). Jako na ziemi...:) tak i
w niebie...
I na dodatek - te skarby, które ze sobą chce peel
zabrać...trochę nadziei, kawałek nieba i by na
początek wypaść honorowo - zabiera barw
paletę...pastelową! No nie mam słów. Gratuluję
pomysłu. SUPER!.

Przepiękne strofy o prwdziwych pragnieniach... Po co
skarby, jak nie potrzebne, a ziemia , to jest to, co w
sercu każdego pozostaje!

Przepiękna plastyka słowem . Ten talent trudno
przecenić.
Pozdrawiam!

Myslę, że ci od roli mają szczególne miejsce w niebie.
We mnie tez płynie chłopska krew, lubię grzebać w
ziemi, patrzeć o poranku jak pięknie rośnie i
podziwiać niebo nad głową dziękując za kazdy dzień.

Wiersz czuly...napewno nie potrzeba torebek po
cukrze...wszystko bedziesz mial w sobie,w sercu...

każdy człowiek pragnie otoczenia w którym rozwija się
pięknieje a w niebie byłoby jeszcze piękniej
wtedy.ładny wiersz o zabraniu tego co się kocha do
nieba piękne marzenia Bardzo mi sie Podoba ten wiersz

niesamowity wiersz....czy pomysł jest dobry..?
napewno do spełnienia , bo złota za sobą nie
zabierzesz , jak tylko swoje wspomnienia...

Nie wiem jak Jemu, ale mi pomysł się spodobał,
wykonanie tudzież.
Zabieranie że sobą garści prostych wspomnień, tak by
nie uciąć do końca nici i ustrzec się nudzie nic nie
robienia? Ciekawe.

Bardzo podoba mi się pomysł tego wiersza. I ogólnie
jest naprawdę świetny. A to, że chcesz uszczknąć
troszkę natury, to myślę, że żaden problem. W końcu
zasoby natury są tak wielkie, że jak troszkę ujmiesz,
to się nic nie stanie.