Elf

Mieszka w mym domu mały elf,
Malutki jak pół palca
I kiedy dzień przechodzi w zmierzch
Zaprasza mnie do tańca.

Po blacie stołu szybko mknie,
Skrzydełka skrzą się tęczą.
W magiczny proszek lekko tchnie,
Łapie mnie w sieć pajęczą.

Czuję jak splata mnie ta moc,
Maleję z każdą chwilą.
Przed nami tańca długa noc,
Godzina za godziną.

Wiruję z nim a światła gwiazd
Rzucają dziwne błyski
Na jego oczy, jego twarz.
Mój elf jest dla mnie wszystkim.

Dziś mi wyjawił imię swe
Gdy noc już się kończyła.
Jestem Nadzieja, kochaj mnie.
W twym sercu będę żyła.

autor

AndreaDoria

Napisany: 2004-01-17 Dodano: 2004-07-14 19:01:33

Ten wiersz przeczytano 3286 razy

Oddanych głosów: 38

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie