entourage
Babci, której nie znałam..
dyrdymały dziecko
jakieś fanaberie
wiesz pożyczę ci lokówkę
czujesz jak unoszą te fale?
załóż błękitną
zdecydowanie.
poczekaj
poszukam skrzydeł
gdzieś tu były…
może te koronkowe?
autor
MEG
Dodano: 2014-01-21 18:02:49
Ten wiersz przeczytano 4302 razy
Oddanych głosów: 39
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (36)
Obudziłaś wspomnienia:)
Ciekawa forma wiersza o wzruszającej treści.Cóż ja też
w zasadzie nie znałam...Jedną z babć widziałam przez
chwilę sparaliżowaną,zaraz zmarła,druga przed moim
urodzeniem,tak samo dziadkowie
Pozdrawiam
Świat bez babci jest smutny. Pozdrawiam
Piękny, ciepły, wzruszający "motyl", bliski mi.Ja też
nie znałem swojej...Pozdrawiam i uśmiech zostawiam :-)
Ładny, bezpretensjonalny wiersz.
Witaj wzruszył jak widać nie tylko mnie Twój wiersz,
pozdrawiam.
Epicki ,wzruszający wiersz :') Pozdrawiam
Wzruszający wiersz.
Pozdrawiam cieplutko.
Życie nam dodaje mądrości przez doświadczenia jakie
nas spotykają.
Wzruszająco piękny wiersz! Pozdrawiam cieplutko:)
Babcie umieją dodać skrzydeł. Ładny wiersz :)
Wzruszający wiersz. Zwłaszcza spodobały mi się
"koronkowe skrzydła". Pozdrawiam serdecznie.:)
Komentarz dodał się nie do ego wiersza dla którego był
przeznaczony, przepraszam czytelników:-)
czuje się w tym wierszu tęsknotę
Bardzo oryginalny :) pozdrawiam serdecznie