Epigramat brylantowy

Gdyby nie śmierć Ernesta Brylla, pomyślałbym raczej o
Hawanie i Hemingwayu.

Pięknie zapisał się w literaturze poskiej. Ta
miniaturka podkreśla wielkość poety i pisarza

Tak, tu niepotrzebne słowa, lecz wspomnienia i pamięć,
pozdrawiam ciepło.

Jak widać, nie potrzeba wielu słów.
Pozdrawiam.

życie to tylko chwila
nie ma już Ernesta Brylla

wszystko potrafi przypominać bliską osobę...

Ciekawie w paru słowach.
Pozdrawiam serdecznie

pięknie
wspomnę tylko:
https://www.youtube.com/watch?v=aU-3t8Wav7U
Tekst:
Za czym kolejka ta stoi?
Po szarość, po szarość, po szarość
Na co w kolejce tej czekasz?
Na starość, na starość, na starość
Co kupisz, gdy dojdziesz?
Zmęczenie, zmęczenie, zmęczenie
Co przyniesiesz do domu?
Kamienne zwątpienie, zwątpienie
Bądź jak kamień, stój, wytrzymaj
Kiedyś te kamienie drgną
I polecą jak lawina
Przez noc, przez noc, przez noc
Bądź jak kamień, stój, wytrzymaj
Kiedyś te kamienie drgną
I polecą jak lawina
Przez noc, przez noc, przez noc
Za czym kolejka ta stoi?
Po szarość, po szarość, po szarość
Na co w kolejce tej czekasz?
Na starość, na starość, na starość
Co kupisz, gdy dojdziesz?
Zmęczenie, zmęczenie, zmęczenie
Co przyniesiesz do domu?
Kamienne zwątpienie
Bądź jak kamień, stój, wytrzymaj
Kiedyś te kamienie drgną
I polecą jak lawina
Przez noc, przez noc, przez noc
Bądź jak kamień, stój, wytrzymaj
Kiedyś te kamienie drgną
I polecą jak lawina
Przez noc, przez noc, przez noc
Za czym kolejka ta stoi?
Po szarość, po szarość, po szarość
Na co w kolejce tej czekasz?
Na starość, na starość, na starość
Co kupisz, gdy dojdziesz?
Zmęczenie, zmęczenie, zmęczenie
Co przyniesiesz do domu?
Kamienne zwątpienie, zwątpienie
Bądź jak kamień, stój, wytrzymaj
Kiedyś te kamienie drgną
I polecą jak lawina
Przez noc, przez noc, przez noc
Bądź jak kamień, stój, wytrzymaj
Kiedyś te kamienie drgną
I polecą jak lawina
Przez noc, przez noc, przez noc

W jednym zdaniu zatrzęsienie emocji, w całym mieście
tyle wspomnień o Erneście, jakby jego życie było
brylantowym epigramatem.
(+)