epitafium bez pomnika

Wiersz odnosi się do zakończenia dominacji strachu nad
ludzkimi sercami, czego symbolem jest pogrzeb i koniec
jego wpływu, który zakończył się niepowodzeniem.
Kolejna, udana miniatura.
(+)

Nowo przybyłym Paniom również podziękowania za aktywną
obecność pod tekstem :)

Dobrego, wszystkiego :)

Jak to ze strachem, wpierwej trzeba zaakceptowac, aby
sie nie odzywal.
;)

Dobre!
Pozdrawiam :)

Dwóm Paniom również dziękuję za wizytę i pozostawione
słowo :)

Dobrego, wszystkiego :)

Z podobaniem wiersza... pozdrawiam:)

Dobre... Warto pomyśleć o strachu, żeby umieć go jakoś
ogarnąć, pozdrawiam

Rolandzie,
dziękuję za obecność pod tekstem :)

Niech Ci się darzy ten kolejny Nowy :)

Bardzo fajny wiersz.
Wszystkiego najlepszego w nowym roku.

Dziękuję Wam za wizytę i pozostawione słowo :)

Gorzka kawo,
tu jest mowa o sterowanym "odgórnie" strachu zbiorowym
:)

bort'cie,
mówię Ci, poszło, poszło..., bo wielkimi krokami idzie
przez świat Nowe, i coraz więcej ludzi otwiera szeroko
(czasem ze zdziwienia) oczy - i nie ma takiej siły,
która zatrzymałaby ten proces... :)

DobromyślnośCi i wszelkiej pomyślności w 2024 roku,
jak i w następnych, wieelu jeszcze latach :)

No nie wiem, czy aż tak bardzo poszło mu w pięty, bo,
jak widać, jest wciąż wielu, którzy w ten sposób
próbują straszyć i wielu, którzy w te sidła strachu
wpadają, ale... Mnie na pewno już nikt nie przestraszy
:) Swoimi chorymi i/lub kabotyńskimi
obrazkami/pogróżkami/manipulacjami (np w formie
naiwnych wierszyków, czy innych tekścików :)).

I zawsze sobie myślę, że naprawdę pięknie byłoby...
Tak jak w słowach "Imagine" Lennona... Może kiedyś,
może kiedyś... :)

Pozdrawiam ciepło, Malinnko :)
I dobrotliwości na Nowy Roczek :)))

Pokonać strach niełatwe zadanie.