Epitety życia codziennego

Duże zdolności i pokazy piękności.
Ludzie dobroci, kapcie czyjejś cioci.
Głowy myślące i kwasy żrące.
Szyje umyte i skarby zdobyte.

Dłonie klaszczące i drogi błądzące.
Pyszne batony i królewskie trony.
Książki ciekawe, kawa na ławę.
Album rodzinny, naród jakiś inny.

Głośniki włączone, mięso krojone.
Drzewa rosnące, zwierzęta śpiące.
Miłe kobiety i gorące kotlety.
Ciepłe wspomnienia – świat wciąż się zmienia!

Lubię te rzeczy, lubię je szczerze.
Szczególnie codziennie, jeżdżąc na rowerze.
Lubię, gdy siedzę albo też leżę.
Lubię je w domu i także w plenerze.

Kiedy je widzę wzdycham i płaczę.
Tracę zmysły, kiedy je zobaczę.
Nie wiem co robię, nie wiem co czynię,
I nie mam pojęcia, kiedy to minie.

Lubię je za to, że są wśród nas.
Będą i będą, gdy się skończy czas.
Nic nie zostanie, a one tak!
Wie o tym każdy człowiek, pies, ptak.

Ponieważ są to cudowne epitety.
(Ciepłe wspomnienia, miłe kobiety).
Kochają je wszyscy, a jeśli jam w błędzie,
niechaj to wszystko normalne będzie.

I duże zdolności, i pokazy piękności.
Ludzie dobroci, i kapcie mojej cioci.
Głowy myślące i kwasy żrące.
Szyje umyte i skarby zdobyte.

I dłonie klaszczące i drogi błądzące.
Pyszne batony i złote trony.
Książki ciekawe, kawa na ławę.
Album rodzinny, naród jakiś inny.

Głośniki włączone, mięso krojone.
Drzewa rosnące, zwierzęta śpiące.
Miłe kobiety i gorące kotlety.
Ciepłe wspomnienia...

Niechaj znikną nam z tego świata
i nie pojawią się chociażby przez lata.
Tylko...
czy wtedy będziemy szczęśliwi?

Siostrze...

autor

Adax

Dodano: 2007-06-11 21:23:47

Ten wiersz przeczytano 4126 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie