Esensja miłości

Potok smutnej samotności zadomawia nas w wieczności ciernia
Każe marzenie staje się niespełnionym snem w dziewiczym raju
Księżyc swą pełnia ogarnia nas nieskażonym romantyzmem
Gdy z samego rana wygasa on w blasku wschodzącego słońca
Człowiek pragnie piękna w ostoi anioła
Ale często pod maską niewiasty kryje się szatan
Pan Ciemności żalu i smutku
Ale smutek może przerodzić się w piękną różę
Której ogrody opętają naszą duszę

autor

lukasz_20

Napisany: 2004-12-22 Dodano: 2004-12-22 22:05:27

Ten wiersz przeczytano 571 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie