Eternity - zapach wieczności
https://youtu.be/exLs3syGAi4
muzyką i tonacją w skali durowej
moja niezaludniona przestrzeń
otula zapachem Eternity
wiecznością
w niebieskiej poświacie
labradorytu
pod cudzym Niebem
krzyk żurawi
odlatują kluczem
odprowadzam i ja - ciebie
wiem
nie zapomnisz
jak coś nieważnego
Słońce będzie ogrzewać pamięć
bramy tęsknot otworzą sie i
wyleją sie wnetrzem
nocnego Nieba
co nigdy nie jest czarne
uwięziona w ciemności
ulegam urokowi horyzontu
jego kolażu
jak atak płótna na farbę
pozostawiam barwne ślady
spontanicznej kompozycji
naszego dzieła wieczności
obraz
z mojego życia
choć jakiś inny
https://youtu.be/-lbnIM_asWA
autor
promienSlonca
Dodano: 2017-07-31 21:56:09
Ten wiersz przeczytano 5967 razy
Oddanych głosów: 82
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (175)
Piękna muza w romantycznym nastroju
jak obraz wieczności...
Promiennego dzionka Aniu:)
Pięknie promyczku. Milutko pozdrawiam.
całość dla mnie super ale ostatnia zwrotka maestro.
Dziękuję i pozdrawiam.
Ładny nastrój w tym wierszu.
Pozdrawiam.
Pięknie Aniu
Bardzo się podoba wiersz i metafory :)
Pozdrawiam serdecznie :)
piekny wiersz, jak zawsze:)
pozdrawiam serdecznie:)
witaj Aniu, byłem u Ciebie, ale pod innym wierszem niż
sprawdzałaś.
jak atak płótna na farbę
pozostawiam barwne ślady
ta fraza bardzo ładna, a wiersz, jak zwykle u ciebie
pachnący, aromatyczny, eteryczny.
pozdrawiam ArekBordo :)
krzyk żurawi snujących po niebie musi być piękny jak
Twój wiersz Aniu ..
Pięknie :) pozdrawiam serdecznie :)
Inny a jednak piekny, wielobarwny, pachnacy i z drzaca
nutka w tle. Moc serdecznosci Promyczku.