Ewka - konewka

pewnie że dobrze że ją masz - i nas....i humor Ci się
poprawia - super!

Fajnie radośnie o przyjaźni z Ewką:) Pozdrawiam z
uśmiechem:)

jest wiele radości w tych słowach,tak trzymaj

Dobrze, Cię widzieć w pogodnym nastroju... czytać
Twoje słowa i wierzyć, że z każdym dniem wszystko co
złe oddala się od Ciebie. Przepraszam, że nie
komentuję ale..........nie mam teraz głowy do tego.
Jednak bardzo się cieszę, że jest lepiej. Ściskam
serdecznie:)))))))))))))))))))))))))

Chyba dlatego, że przed chwilką Staszka była u mnie:-)
:-) :-) .

Lukra, dlaczego Olu??

:-) :-) :-) sam tytuł przypomniał mi moje
dzieciństwo, też tak nazywaliśmy jedną Ewkę -
konefkę:-) :-) . Fajny tekst, bardzo mnie rozbawił.
Miłego Aniu:-)
Powracasz do formy, to dobrze:-)

a moja synowa też Ewka. pozdrawiam Cię Olu:)

Aniu, jak pięknie, ciepło i z odrobina humoru
napisałaś o tej Ewce. A wiesz, ja tez mam Ewkę:)

Ja ten temat dobrze znam,
bo za żonę Ewkę mam.
I potwierdzam również że,
z Ewką nigdy nie jest źle.

Miły, radosny wierszyk.
Pozdrawiam cieplutko.