FANTAZJA.

Czas na oderwanie smutku od serca.
Musi odejść miasto cieni.
W oddali jest piękna kraina.
Smutek w radość przemieni.

Poszybujesz z nowym obrazem,
Własnych wyobrażeń.
Odnależć samą siebie.
Przetrzeć niezbadane szlaki.

Serce wypelnione miłością,
Przypomina puchar czerwonego wina.
W żyłach pulsuje krew gorąca,
Przemieniona w złote światło.

Jak potężny magnez
Przyciąga mnie sekretna siła.
I już nie wiem, czy to rzeczywistość,
Czy nowa nieznana fantazja.

Jeśli to rozumiesz jesteś już w dalekiej podroży...

autor

Wiesława

Napisany: 2005-11-30 Dodano: 2005-12-02 00:16:10

Ten wiersz przeczytano 713 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Sylabiczny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie