Fascynacja.

Prolog.

Autobus miejski numer szescset siedemdziesiat trzy
wtoczyl sie ociezale na trasy przystanek pierwszy,
ludzie poukladali sie rowno- czlowiek obok czlowieka;
warkot, trzask drzwi i pierwszy przystanek ucieka.
Kasowanie,podawanie,dziekowanie
nastepna trase przystanku zajelo..

Akt1

I nagle...jakies spojrzenie na mnie spoczelo.
Poczulam sie nijako-ni tak to ,ni siak to,
dopiero po chwili rumiencem splonelam
i spojrzenie odwzajemnilam.
Stales spokojnie jak glaz,
tylko niebieskim wzrokiem mrugales raz po raz.
Nie moglam sie mylic-to ja celem wzroku bylam
i juz marzylam, juz snilam...
ty usmiechales sie zagadkowo
-czyzby odpowiedz zagadki zgadles przypadkowo?
Za oknem swiat przesuwal sie powoli,
a my fascynacja moglismy sie nacieszyc do woli.
Nie wysiadalam,choc cel mej podrozy dawno minal.
Ty tez stales,jakbys sie z czasem rozminal.
Autobus miejski numer szescset siedemdziesiat trzy
dojechal do ostatniego przystanku- a w nim my.
Wysiedlismy na tym samym, ktory byl pierwszy
-jak tu nie pisac wierszy?
Cel podrozy zostal osiagniety,
fascynacji pierwszy akt- odsloniety.

Akt 2

Zaczales cos o pogodzie
-potem o naszej przygodzie.
Potem bylo-umawianie,spotykanie,calowanie
pojscie do kina, na lody, na mecze,
spotykalismy sie w dyskotece.
Okazalo sie,ze fascynacja toba byla klamliwa,
pozoranctwem fascynacja sie zdradzila.
Wcale nie byles taki piekny,ladny,
ani w rozmowie ciekawy, zabawny,
bo to nic nie bylo, dobrze,ze sie skonczylo...

Epilog.

Autobus miejski numer szescset siedemdziesiat trzy,
a w nim znowu ty.
Stoisz obok i wciaz patrzysz,
ale patrzysz inaczej...
fascynacji ci ubylo-patrzysz tak,jakby ci lzej bylo!

autor

Maeuslein

Napisany: 1985-08-01 Dodano: 2005-07-28 08:09:41

Ten wiersz przeczytano 605 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Obrazkowy Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie