Fatamorgana
echo pustego domu
załamuje ręce nad szkatułą
wypełnioną
ich pomiędzy wczoraj a dziś
jutro miał nieba przychylić
obiecał poprowadzić
do krainy beztroski
zostawił ze złotem
zamkniętym w szkatule
już jej nie otworzy
w oczach zadziwieniu
utknął półklucz z półobrączki
autor
Janina Kraj Raczyńska
Dodano: 2017-04-01 19:51:07
Ten wiersz przeczytano 979 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (41)
Wiktor B. dziękuję za odwiedziny i komentarz.
Spokojnej nocy życzę.
Bardzo dobrze napisany wiersz o złudnych i prawdziwych
wartościach. Właśnie wczoraj - pierwszy raz o czymś
pomyślałem - "i tak tego nie wezmę ze sobą". Tu - ktoś
- kogoś - ze złotem zostawił...
Pozdrawiam serdecznie
Sławomir.Sad dziękuję za komentarz.
Miłego dnia życzę :)
Rozczarowania i rozstania są niestety w związkach zbyt
częste...
Miłego dnia
Mariat dzięki za odwiedziny i komentarz.
Miłego wieczoru życzę :)
I takie życie również jest.
Zabierze los, zabierze śmierć,
a innym sam ucieknie, jak ten Czarny Tulipan.
Wandaw dziękuję za odwiedziny i komentarz.
Miłego wieczoru życzę :)
Bardzo smutno ale bardzo wymownie i poruszająco
Pozdrawiam serdecznie Janino :)
Karmarg dziękuję za odwiedziny i komentarz.
Miłego dnia życzę :)
smutna refleksja ...niestety takie przeznaczenia każdy
kiedyś odejdzie....
pozdrawiam wiosennie:-0
Jesion odwzajemniam uśmiech :)
Miłego dnia życzę.
Kłaniam się uśmiechając(:
Budleja, BALUNA dziękuję za komentarze.
Miłego dnia życzę :)
nawet i złoto ie cieszy, b. refleksyjnie Janeczko
A najgorsza jest pustka którą nie można niczym
wypełnić....Pozdrawiam Janinko serdecznie.