Feniks
Zostawił swój świat,
Zostawił życia smak.
Umknoł jego kwiat,
Zostawił go samego tak.
Ref. Teraz poprzez życie swe,
Ukazuje gorzkie cierpienie.
Nie odrodzi już sie...
Feniks z popiołów nie wstanie.
Nie zawsze było tak,
Kiedyś kochany był...
Kochał cały świat.
Teraz został sam...
Ref. Teraz poprzez życie swe...
Gdy zdradził ją
Mówił ,,to pierwszy raz"...
Nie zawsze jednak tak bywa,
Że pierwszy raz ostatnim sie
nazywa
Ref. Teraz poprzez życie swe...
Potem stracił ją,
Umknoł mu jego kwiat
Zostawił go samego tak....
Ref. Teraz poprzez życie swe...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.