Flaga

Z archiwum :)

Dziś dziadek od rana w domu robi raban.
Już był na strychu i szafy przewracał.
Gmerał w pawlaczu, na strych się wspinał.
- Może pomogę. Czego tak szukasz?

- No była przecież tutaj od lat,
a dzisiaj właśnie trafił ją szlag.
No flagi szukam dziecko drogie.
U mnie bez flagi świąt być nie może.

Chodzi i szuka w tych samych szafach.

- Niemcy Francuzi, Amerykanie
wiedzą jak cześć oddawać swej fladze,
wiedzą co duma jest narodowa
a u nas Polak przed Polską się chowa.

Bo nam wmówili, że gorsi jesteśmy
Amerykanie, Niemcy i wszyscy
a ja pamiętam jak było w wojnę
i jak po lasach się kryliśmy.

Zaczyna wspominać i opowiadać.
W końcu się ubrał, do auta wsiada.
- A dziadek dokąd? Już jest na drodze.
Wrócił z sztandarem narodowym.

Zawołał swojego wnuczka do siebie
i pokazuje – patrz, nasza flaga,
twoja po dziadach i pradziadach
w krwi dla wolności twojej skąpana.

Kiedy są święta tu ma wisieć sztandar,

żeby dokoła wszyscy widzieli,
żeśmy są Polską na własnej ziemi,
nasze wartości, zasady i Bóg,
by gość każdy wiedział, gdy wejdzie za próg.

I zawiesili ją na balkonie.

Przyszedł wieczór, wiatr mocniej zawiał,
trzepocze, łopocze, powiewa sztandar
i synek biegnie do mnie w zachwycie.
Chodź, popatrz. Ona ma chyba życie.

Sam wpadł mi dzisiaj w ręce więc musiałam wrzucić :)

autor

zielonaDana

Napisany: 2019-11-10 Dodano: 2019-11-10 11:20:49

Ten wiersz przeczytano 1183 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Ojczyzna

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie