FOTOGRAFIA I
wędruję z morzem
za szybą
boso
w brzoskwiniowej bluzie
jak miąższ światłoczułego owocu
w mechatej skórce
w brzoskwiniowym kapturze
okularach
których tu nie noszę
próbuję przyzwyczaić się do rozmazania
świata
i ludzkich twarzy
tam wciąż wędruję
spontaniczna
swobodna
obciążona tylko garścią
nic nie znaczących
szaroburych bałtyckich muszelek
skrępowana jedynie parą białych klapek
zwisających z dłoni
wędruję, z prądem wiatru, ja
brzoskwiniowa
ze mną ślady, których nie ruszy nurt
w cyklamenowym zamyśleniu nieba
opalizującym nogi, których wędrówka nie ma
końca,
niczego nie odbierze
opalizującym morze, że nie zdąży
zgłodnieć
autor
Marta Surowiecka
Dodano: 2009-09-11 09:31:05
Ten wiersz przeczytano 370 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Tak widzę siebie jak maszeruje brzegiem morza czytając
ten wiersz,ale i Ty też robisz spacery chociaż całkiem
inaczej ..powodzenia
ładne wspomnienie z wakacji
I co z tego skoro wszystko " za szybą".
Chociaż nogi opalone reszta zakapturzona pewnie w
jasnym została kolorze . Pozdrawiam z nad morza i
przesyłam wielgachną muszlę z pomrukiem fal :)