FotoGrafie kobiet XII Intuicja
Fotografie kobiet FotoGrafia XII "Intuicja" /szkic/
mchy ziemi
stada suk hordy szczeniąt
wyczerpana kocia mamka
obolałe sutki ostatnia konserwa
lżejszy plecak przygody
liczby nici igła karty
nieuchwytnie błyszczy zapachem
smakiem dotykiem dźwiękiem
świat otworem skończony
antropocentryzm celą
utopie z nagimi cesarzami
jednak wolność myśli
chaos wytartych paradygmatów
kobieta czy człowiek
góra zjadająca słońce
fikcją ślepoty głupców
dosiadanie szczęścia
wypędza demony
stoi przed nimi naga
pewnie patrzy w oczy
trop wilka
fikcyjne formy znaczeń
zamyka oczy w nocy
szepty lęków
prawda milczy
za ciszą w niej
błysk zrozumienia
wędrówka w noc
po wodę życia
bose stopy czuć ziemię
nic już nie musi
dzikość plusk
świeże zimno chłodzi
pije życie
jego zapach
kwitnący róż
życzliwej akceptacji
aktem życia
uśmiechniętym spokojem
strumień czasu odmierzany słońcem
zarośla z wonią ludzkiej kobiecości
otwarte ciepło
zaplecione w warkocz chwil
misterna suknia z kart
piękna ciepło-wilgotna
niepośpiesznie pewna
szelest liści kart
bose stopy delikatność
lecz szelest potrzeba nagości
skóra okaleczona przeszłością
prosi o domknięcie koła
pragnienia w bliznach
głos w nocy pełnej gwiazd
dotyk prośbą
spazm dzikości
błyszczące oczy
tropy w nieznane
osiedla domków z kart
okna pełne złudzeń
przypadek
nieoczekiwany splot umysłów
za strumieniem słoneczniki
wysokie żółte morze słów
i własna ścieżka
ku kolejnym
kamienie krzywd zapraszają
by wylegiwać się w słońcu
nagość tylko świat patrzy
prawda odkłada suknię
parasol rozsądku
ochroni przed żarem
noc drży łzą wzruszenia
świt bez sukni
kolejne pierwsze urodziny
jedność czucia
ona światem miłość
drżenie życzliwej akceptacji
słabości własnej innych
wzruszenie łzą radości
w cierpliwości wytrwałości
przytulona światem sobą
uśmiech czasu
poza nim w nim w niej
bez niewoli wolności
nagi piękny świat
domknięte koło
ocean wrócił do kropli
G72A
Komentarze (12)
charakterystyka,życie kobiety ,takie dotykanie serca
,duszy ,mistyczne ,ciekawe
fikcyjne formy znaczeń
zamyka oczy w nocy
szepty lęków
prawda milczy...
jestem pod wrazeniem bogactwa metafor
Jeszcze nie mogę z niego wyjść , bardzo mi się
spodobały te głębokie myśli :)
Pozdrawiam serdecznie :))
:)) Z drugiej strony , czyż nie cudowne, że można
kropelkę obdarzyć tyloma zachwytami:))? a każda ten
ocean w sobie nosi (i jak naturalnie), dlatego ma taką
moc przyciągania. Idealnie "domknięte koło".
Nielatwy, ale ciekawy wiersz.
"wędrówka w noc
po wodę życia
bose stopy czuć ziemię"
a pod koniec się uśmiechnęłam :-)
bardzo ciekawe obrazy i oryginalne metafory, wyczuwa
się fascynację i zadziwienie...
Ciekawe rozważania hmm++++++
Pozdrawiam serdecznie :))
wciągnęło...i to bardzo...zadumało i do początku
wróciło,tak wiersza jak i kropli...bardzo dobry
wiersz,który czyta się wiele razy i znajduje znów nowe
wartości :)
Rozważania, wywody, a na koniec i tak ocean wrócił do
kropli, czy to nie czar kobiety to sprawił :)
Wydaje mi się, że tego utworu nie da się rzucić ze
sceny, jedynie kontemplować i doszukiwać się prawd
wiary w tym tekście zapodanym. Nie powiem, że łatwym w
odbiorze.
Przepiękna opowieść o znaczeniu przyjażni i miłosci w
zyciu człowieka.Wzruszający wiersz:)Pozdrawiam
serdecznie+++
Rozważasz tą przyjaźń bardzo filozoficznie. Nie
powiem, że tekst jest łatwy ale po wtórnym
przeczytaniu można dopatrzeć się wartości o których
chcesz powiedzieć. Pozdrawiam:)