Fragment z życia pesymisty

Nadchodzi taki dzień, gdy wszystko się zmienia
Nie cieszy Cię śpiew ptaków i dawne wspomnienia
Twoje serce mocno krwawi i rytmicznie już nie bije
Chcesz wskrzesić nadzieję, ale ona już nie żyje

Twoje życie jest iluzją, która boli i uwiera
Ktoś posypał rany solą, by pozbawić Cię złudzenia
Nie możesz dalej walczyć, tracisz wiarę w powodzenie
Jesteś całkiem bezsilny, bo przytłacza Cię cierpienie

Za chwile z tym skończysz i ukoisz wszystkie rany
Podsunę Ci pomysł, który zmieni Twoje plany
Wypowiem teraz słowa, które dają do myślenia
Posłuchaj więc uważnie - to są tylko urojenia!

Nie możesz się obwiniać i żałować swych decyzji
Czas najwyższy zrozumieć - świat się składa z hipokryzji
Życie jest darem, a dar trzeba celebrować
Wiem, że jesteś skruszony, lecz to można odbudować

Zapytam teraz wprost - czy pomogły Ci te słowa?
Za odpowiedź służy uśmiech, oraz podniesiona głowa
Nareszcie zrozumiałeś, że depresja przemija
- Optymizm buduje, a pesymizm zabija...

autor

Cyrius

Napisany: 2008-02-07 Dodano: 2008-02-07 23:58:31

Ten wiersz przeczytano 521 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie