gaśnie uśmiech jesieni…

psotny wietrzyk jak zwykle
srebrzy siny blask wody
fale grają na bryzie
w rytmie ballad swawolnych

słońce lekko przymglone
patrzy jak rak buszuje
jedząc kąski wyborne
na dnie wody ukryte

listki wiatrom powolne
w sukniach z brązów odcieni
tańczą w słońcu z polotem
- nocą szron je spopieli

w tych radosnych porywach
piękne barwy przestrzeni
czas pleśniami pokrywa
- gaśnie uśmiech jesieni

a gdy szarość zgrzybieje
biały puch to zakryje
potem wiosna wybiegnie
i kwiatami zasypie

2008-10-15

autor

stary

Napisany: 2008-10-15 Dodano: 2008-11-06 00:02:25

Ten wiersz przeczytano 1289 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie