gaśnie uśmiech jesieni…
psotny wietrzyk jak zwykle
srebrzy siny blask wody
fale grają na bryzie
w rytmie ballad swawolnych
słońce lekko przymglone
patrzy jak rak buszuje
jedząc kąski wyborne
na dnie wody ukryte
listki wiatrom powolne
w sukniach z brązów odcieni
tańczą w słońcu z polotem
- nocą szron je spopieli
w tych radosnych porywach
piękne barwy przestrzeni
czas pleśniami pokrywa
- gaśnie uśmiech jesieni
a gdy szarość zgrzybieje
biały puch to zakryje
potem wiosna wybiegnie
i kwiatami zasypie
2008-10-15
Komentarze (16)
Pięknie napisałeś wiersz o przemijaniu mhmmmm ładnej
metafory ująłeś i takiej wdzięcznej jaki są pory
roku...z uśmiechem:)
ciekawy wiersz,bardzo ładnie opisana jesień i miło się
czyta
kwiatami zasypie.. :)
przyjemne.
piękny jesienny wiersz aż miło się czyta
No i mamy piekna poezje ... uklon
Odetchnęłam spokojnie przy pięknym wierszu Urokliwie
poetycko opisana przyroda i nadzieja na nową wiosnę
Pięknie...
Gaśnie uśmiech jesieni, wkrótce nadejdzie zima, ta się
w wiosnę przemieni, lato, jesień znów zima... Chyba
nie mamy na to wpływu. Refleksyjny wiersz.
uderzasz porównaniami i metaforą jak fale na
wzburzonej wodzie....swobodnie ... :-}}
Uśmiech jesieni gaśnie, a w wierszu melodię przyjemną
słychać. I wkrótce wiosna. Piękny wiersz!
Wzruszający, pełen nostalgii wiersz!!!
piekny jesienny wiersz dobrze zachowany klimat - czyta
sie znakomicie:) plus+
Bardzo przypadł mi do gustu tytuł- jest taki wymowny i
pomysłowy.Całość oczywiście ładnie sie zgrała do
jednej wspólnej ładnej opowieści jesiennej.
Usmiech jesieni gleboko w sercu ukryty
doczeka sie wiosny i razem z wiatrem wiesc rodosna po
swiecie rozniesie:
" wiosna, wiosna jest nareszcie",,sliczny
sercem pisany wiersz.
Wszystko co piękne przemija,zwłaszcza w przyrodzie i
życiu.
świetna poezja, coś mi jednak nie pasuje w ostatniej
zwrotce, w ostatnim wersie, ot tak burzy klimat