A gdy...

W spokojnej łzie dwie krople wspomnień -
okrągłych jak perlistość śmiechu.
Ty teraz tylko stań koło mnie,
by patrzeć w mgły dawnego grzechu.

Patrz chmury, słońca w ciągłej walce,
tej, która była w przemijaniu.
Bądźmy, jak dwoje na huśtawce -
pozostań przy mnie w ciepłym trwaniu.

Jeszcze gorąca słońc poczujmy,
jeszcze się grzejmy ciepłem wzlotów.
Sparafrazujmy kontekst ciszy.
Powiedz, że gdyby..., to jest gotów

czas.

Dziękuję Onajeszcze za inspirację świetną poezją.

autor

Predator57

Napisany: 2020-06-15 Dodano: 2020-06-15 11:40:32

Ten wiersz przeczytano 1170 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Monolog Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie