Gdy w oczach jesień
mile widziane uwagi
Ulotna chwilo, pędząc ku jesieni,
odbierasz piękno z tego co zostało.
Chyba nie zdołam losu już odmienić
u kresu drogi, gdzie czasu tak mało,
żeby dogonić chwile utracone,
pozbierać wszystkie jak kartki wyrwane.
Ułożyć w księgę i widzieć, jak one
niosą wartości nazwane kochaniem.
Komentarze (132)
Smutno mi.Ladny.Dziekuje.
Dzień dobry Marku
Witam i pozdrawiam Ciebie bardzo serdecznie, dziękując
za miłe u mnie odwiedziny, przeczytanie moich wersów a
zawłaszcza, za stosowny do wiersza komentarz i jego
ocenę. Najbardziej, że Jesteś i Przyjaźń :) Życzę
słonecznej i miłej soboty z radością i miłością w
Sercu - Na każdą chwilę dnia... Halina
P.S.
Przepraszam, że nie komentuję Wiersza - Tylko stawiam
Ocenkę + Ponieważ i tak wiadomo, że Wiersz - Jest
piękny, z należnym na czasie przekazem i refleksją...
Piękny wiersz. Wszystko mija nikt czasu nie zatrzyma a
w jesieni życia jest wskazane kochanie.:-)
Miłość ukazałeś z perspektywy czasu i to Ci się udało?
Marku, bardzo ciekawy tytuł z głęboką refleksją?
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie, śląc uśmiech Ola:)
smutkiem dotykasz a czy jesień nie potrzebuje miłości
? nie tylko pora roku....pozdrawiam
jesień też chce kochać
pozdrawiam
jesień też chce kochać
pozdrawiam
Na zewnątrz wiosna a w sercu jesień... ale to minie.
Pozdrawiam
rozpogodzi, zazieleni się będzie dobrze:)
ciekawy wiersz,ach ta miłość, pozdrawiam
Piękny wiersz! Pozdrawiam!
Jesiennie i smutno o miłości lecz jakże
pięknie.Pozdrawiam:)
chwil straconych już nie gońmy
bo to przecie nadaremne
łapmy które nam zostały
tak urocze bo wiosenne...
pozdrawiam wiosennie:)
Zycie my tylko jedno...
Zawsze miło zajrzeć do Ciebie, wspaniały wiersz -
pozdrawiam.