Gdy w oczach jesień
mile widziane uwagi
Ulotna chwilo, pędząc ku jesieni,
odbierasz piękno z tego co zostało.
Chyba nie zdołam losu już odmienić
u kresu drogi, gdzie czasu tak mało,
żeby dogonić chwile utracone,
pozbierać wszystkie jak kartki wyrwane.
Ułożyć w księgę i widzieć, jak one
niosą wartości nazwane kochaniem.
Komentarze (132)
:)
dasz rade
Chyba nie zdołam losu już odmienić - Twe słowa są tak
mi bliskie i tak prawdziwe - nic tylko życie w księgę
układać - Pozdrawiam
pewnych rzeczy nie da sie zmienic ale zawsze jeszcze
mozna zaczac zyc tak jak by sie chcialo, chociaz przez
chwile ... pozdr
b. ładnie o przemijaniu, tak jakoś cicho przy
zbieraniu kartek...
:)
Jak zawsze pięknie :)
Pięknie! Dziękuję! Miłego dnia! Pozdrawiam Cię
Sotku-Ty mój miły kotku! :))) Gabi
uwagę mam taką, o rany:) Sotek ty jesteś łowcą
punktów:)
Piękna refleksja nad przemijaniem. Odczuwam to samo,
ale nie umiałabym tego tak dobrze uwiecznić.
Pozdrawiam :)
pięknie, pozdrawiam
Kto powiedział że jesień życia ma być smutna? uśmiechu
i słońca troszeczkę a serce jest zawsze młode nie
zważa na pogodę..pozdrawiam serdecznie
Lecz w jesieni Drogi Panie najdojrzalsze jest
kochanie(ew najsoczystsze)pzdr
Jesień jak strata: szukamy na nią sposobu lub bata.
Piekny wiersz,pozdrawiam serdecznie
niech słoneczko zaświeci
i ciepełko nam da
a ta radość świąteczna
niechaj z nami wciąż trwa...
pozdrowionka od Tomka:)))