Gdy razem z wiatrem

Gdy wiatr szumi i wieje
na świecie różnie się dzieje
dni przemijają tak szybko
a mnie się wydaje ,że wszystko znikło.

Nie słyszę swego serca ani głosu
nikt z nas nie wie jakiego dozna losu
szuka czasem u poetów wytchnienia
by poznać myśli i doznać wzruszenia.

Wiem to co inni wiedzą
słucham co drzewa powiedzą
i wiem o ciszy wielkiej tak miłej
i niczego się nie zawstydzę .

Wiatr odchodzi powraca
wielkie kręgi na niebie zatacza,
a niebo bardziej jaśnieje
gdy się w poetę przemienię.

I będzie wiatr grał na liściach
śpiewał radosne pieśni
serce pogrąży się w roztargnieniu
w smutku, czarodziejskim milczeniu.

Znów wiatr pędzi w dal
by zatańczyć , by pójść na bal
by opowiedzieć to samu niebu
by nigdy na świecie nie było gniewu.

autor

Kazimierz45

Dodano: 2007-05-13 13:23:30

Ten wiersz przeczytano 780 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie