Gdy się cieszyć przestaniesz

Gdy się cieszyć przestaniesz,
Świat nasz w gruzach polegnie.
Nowy dzień nie wstanie,
Otworzą się rany rozległe
Dawnych zawodów, rozłąk,
Uczuć odrzuconych;
Słów miłosnych pąk
Zostanie zniweczony.

Każda nasza chwila zaginie,
Pryśnie jak bańka mydlana,
Zew uczuć przysięgę pominie,
Która była składana
W imię honoru, chwały i szczęścia,
W dni zwykłe, zwyczajne...
I przyjdzie szukać miejsca,
Co jak przyszłość tajne.

Gdy się cieszyć przestaniesz
I nic nie będę mogła ci dać,
Od stołu naszego wstaniesz
I pokażesz, na jak wiele cię stać.

autor

Kisia

Napisany: 2008-07-01 Dodano: 2008-07-19 15:43:51

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie