a gdy usiądę w bujanym fotelu
Czas tak
szybko
przepływa
z dnia na dzień
że już nie wiem kiedy było dzisiaj
bo juz staje się wczoraj
świeczek na torcie
nawet nie zdąże policzyć
już nowego torta mi
zamawiają
...
a kiedy już
usiądę
w bujanym
fotelu
to z uśmiechem
chcę wnukom
o życiu opowiadać
choć jest beznadziejne
krótkie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.