Gdy zasypiam

Każdej nocy nurtem płynę
nieprzebranej wody;
skaczę w przepaść twoich oczu,
szukam cnót ogrodów,
wypełnionych róż nektarem,
śpiewem rajskich ptaków.

Jakże brak mi westchnień kaskad,
ust wezbranych smaku.

Jakże brak mi szeptów nocnych,
dźwięków muślinowych,
co melodię grały w sercu
brzmieniem kryształowym.

Rozkwitałaś w zasłuchaniu
w dotyk palców dłoni,
co pieszczotą kształty znaczą
pośród ciała toni,
wtedy w oczach twych poświata
siostrą słońca była...

Nim nadzieję wielkoskrzydłą
niemoc uwięziła.

Bo poświatą los targował,
z cieniem będąc w zmowie,
każdej nocy, gdy zasypiam,
gaszę łzami płomień.

Dzięki myka, no pewnie, że masz rację.

autor

Rymetius

Napisany: 2010-04-24 Dodano: 2010-04-24 09:06:35

Ten wiersz przeczytano 864 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie