A gdybym...
A gdybym ci się zagubiła
wśród oceanu zwykłych zdarzeń,
to nie rozpaczaj. Żadna siła
mnie z twego życia nie wymaże.
Poszukaj mnie wśród spraw codziennych
i w aromacie kawy - rano,
kiedy już północ kończy sceny
tego, co dzisiaj – na dobranoc.
Odnajdziesz mnie w zapachu róży,
i tej godzinie dnia – najsłabszej.
Strofami wierszy mnie obudzisz.
Tam przecież będę – z tobą - zawsze.
autor
magda*
Dodano: 2016-01-13 10:13:33
Ten wiersz przeczytano 1410 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
Nie ma takiej możliwości :)
Gdy kochamy każdy przedmiot, zdarzenie, gest
utożsamiamy z ukochaną osobą.
Perfekcyjnie poprowadzony wiersz - zapewnienie :)
tak pisać może tylko osoba, która bardzo kocha:)
pozdrawiam serdecznie:)
prawdziwa przyjemność czytanie tego wiersza ,jeszcze
tu wrócę poczytać Pozdrawiam serdecznie:))
drobiazg, a wiersz bardzo mi się podoba; można jeden
/zapach/ zastąpić aromatem lub inaczej, a może tak
chcesz;) pozdrawiam:)
Al-bo.Dzięki za wnikliwość, bo moje patrzałki, jak
widać, zawodzą. Pozdrawiam.
postaw kropkę nad i, Magdo,
na końcu:)
Pięknie...Musi być temu komuś miło, oj miło z Tobą :)
Pozdrawiam Serdecznie
taki stan jest mi z autopsji znany;
z żoną już pół wieku je miewamy
spleceni na stałe tysiącem wątków
niby korzenie darni - od początku..
Udany wiersz, który mi się podoba.
Z przyjemnością przeczytałem.
Pozdrawiam
Zawsze znajdzie :)
Piękny skromny, milutki wiersz. Pozdrawiam Magdo
serdecznie.
Bardzo ładnie podana refleksja. Miłego dnia.
bardzo ładnie płynące wersy po oceanie zwykłych
zdarzeń...już nie będę rozpaczał Magdo:) pozdrawiam
"kawowo"