Gdzie czas płynie wolno

I oto wstąpiłem w żałobne czeluści,
Gdzie żywy się jeszcze żaden nie zapuścił.
A trupy ubrane w policyjne stroje,
Pilnują dostępu w ciemności pokoje.

Najważniejszy groźnie zadaje pytanie,
Czemuś tu zabłądził sprawiedliwy panie.
Szukasz swego ciała kiedyś jeszcze żywy,
Czemu taki jestem nagle niecierpliwy.

Co mnie doprowadza do kresu istnienia,
Brak miłości własnej, czy wola cierpienia.
Oni odpowiedzi mi podać nie mogą,
Jestem dla nich tylko postacią ubogą.

Gorsze tu przychodzą potępione dusze,
Pozbawione wiary, jakichkolwiek wzruszeń.
Im dopomóc trzeba, pokarm dać by chcieli,
Zwłoki własne złożyć w upiornej pościeli.

Zrozumiałem w końcu strażników wywody,
Opuściłem ciemność nie czyniąc już szkody.
Wróciłem na padół ziemskiego istnienia,
Gdzie czas płynie wolno, gdzie nic się nie zmienia…

autor

Grand

Napisany: 2014-04-16 Dodano: 2014-04-17 13:18:31

Ten wiersz przeczytano 541 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie