Gdzie jestem ja ?
Kim jestem?
Błądzę by szukać siebie ...
Wciąż robię coś nie tak, wciąż rani mnie
świat,
Nie mogę się odnaleźć, boli mnie cała
twarz,
Zapuchnięte oczy, skrywana twarz,
Nieszczęsny uśmiech to wszystko, co mam,
Nie potrafię się zmienić, nie potrafię
dobrze ocenić,
Obwiniam się za ból, obwiniam się za
strach,
Dlatego, że nie kocha mnie ten świat,
Całą moja rozpacz zastępuje mi czas,
Bo ja w mej nicości wciąż trwam,
Czuje się rozdarta, czuję się nic nie
warta,
Przecież niczego nie potrafię, niczego nie
rozumiem,
Wszystko na swej drodze niszczę i psuję,
Czuję się mała, czuję się słaba,
Przez wszystkich bestialsko wyśmiana,
Do oczu napływają mi łzy, bo nie mam, dokąd
iść,
Wołam o pomoc, wołam was,
Lecz nikt nie słyszy, że umieram ja,
Że umiera cały mój świat ...
Komentarze (1)
Smutny wiersz,oddaje Twój nastrój.
Życie nie jest takie złe,trzeba tylko nie
poddawać się trudnościom. Wiecej wiary w siebie i
ludzi!