Gdzie się podziewasz?
A ty gdzie się podziewasz - maleńka?
Sady dawno rumienią się winnie.
Jesteś przy mnie, gdy z łezką
przyklękam,
brzozo - ciszej.
Może sobie anielsko szczebioczesz,
zwłaszcza kiedy zamyślam się kawą.
Czy czasami też myślisz i o mnie,
moja panno?
Albo tańczysz myślami, jesiennie,
tak jak dziecko, piruet, radośnie.
Piszesz wiersz mi niejeden pod sercem,
moje słońce.
autor
magda*
Dodano: 2016-10-26 09:30:38
Ten wiersz przeczytano 1638 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (35)
i niech pisze dla Ciebie wiersz i bądź jego słońcem ..
bardzo ładny wiersz ..
nie komentuję, tylko czuję mocno...
Miło przeczytać było...
+ Pozdrawiam
Ooo, pięknie i wzruszająco :)
''gdyby miłość mogła uzdrawiać a łzy wskrzeszać''
Madziu, chciałabym przytulić, przytulić prawdziwie,
bez słow...
Pozdrawiam.
Ładnie, nostalgicznie
Jakie to miłe.
Bardzo ładnie ;)
potrafisz wzruszyć Madziu Pozdrawiam:))
I znowu, aż łezka się wymyka spod powieki...
Serdeczności, Madziu...
Podoba mi się pozdrawiam
Wzruszająco, ładne strofy.
Pozdrawiam . Robisz wrażenie :)
Z przyjemnością.
Pozdrawiam :-)
to coś w nas dziecinne kieruje każdym naszym gestem
które natchnione wolą i możemy wszystko wypracować w
nad świadomości w mózgu
znow ladnie i wzruszajaco,
i chyba ten sam podmiot liryczny, co wczoraj...
pozdrawiam