Gdzieś daleko...

Kochanemu Pawełkowi

Znowu księżyc zagląda w moje okno...
Smutne, świecące oczy krążą po niebie,
wypatrując spadających gwiazd, które spełniają marzenia.
Miasto uśpione,
wszędzie cisza.
Jest idealnie?
Jednak nie, bo brakuje kogoś Najważniejszego.
Policzki stają się mokre,
spływają po nich błyszczące w świetle księżyca łzy...
Łzy tęsknoty i cierpienia,
samotności i bezradności,
a zarazem łzy szczęścia,
bo gdzieś, tam daleko
jest najbliższy mi na świeci On
i tak samo wpatruje się w księżyc,
tęskni za mną
i pragnie zasnąć obok mnie...

autor

nerwuska

Napisany: 2009-08-07 Dodano: 2009-08-13 10:20:30

Ten wiersz przeczytano 385 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie