G................G
wpatrzony w pusty ekran
czekał…
aż przestrzeń cybernetyczna
wyłoni jej twarz
zakodowaną wśród liter
nie rozumiał mowy procesorów
z chaosu
różnych impulsów
i elektronicznej mgławicy
wyłowił ją sercem
autor
zdzisław
Dodano: 2008-10-20 13:26:18
Ten wiersz przeczytano 646 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Moje uznanie...poprostu świetny wiersz.Brawo
Sercem oglądał twarz ukochanej...pięknie.
W wierszu całkiem tak, jak u mnie, tylko tam brak
twarzy ,a ja wpatrzona w pusty ekran, chroniczny brak
netu.Taki w nowym stylu gdzie przestrzeń cybernetyczna
powinna wyłonić jej twarz,ale serce to samo.
A jednak serce potrafi pokonać te wszystkie systemy
dwójkowe, trójkowe i odnaleźć w cyberprzestrzeni kogoś
wyjątkowego, chyba coś w tym jest skoro tak wiele par
kojarzy światłowodowa pajęczna. Wiersz z tych
oszczędnych w słowa, za to tak wiele treści udało ci
się w nim zmieścić .
Popieram w całej rozciągłości Szepczącą w Mroku.......
Ciekawe oddanie współczesnego spotkania na wirtualu.
Super wiersz...taki...inny.
Każda miłość, nawet ta wirtulana.. złowiona w sieci
ożywia serce, może być bardzo romantyczna... Ładny
wiersz.
bo tylko serce potrafi kochać tak naprawdę, nawet
wśród tej nowoczesnej cywilizacji...ładny wiersz.
To jest po prostu piekne.
Serce zawsze "myśli i czuje po swojemu" -nowoczesność
mu w tym nie przeszkodzi.
Miłość to miłość i koniec.
Króciutko ale jak za to wymownie.
Nawat w dzisiejszym świecie miłosć odczuwalna jest
tylko sercem
to prawda bo nie wzrok głos informuje o uczuciu często
serce dusza Dobry wiersz skłania do refleksji bo ma
głębszy wymiar Na tak!