GŁĘBINA RZEKI
dla nas
będzie głębina rzeki
ze źródła zgęszczona do drżenia
jak pamięć uderzenia wichrów
kwitniesz w słowach
w samą pełnię lata
w rozpalonym stosie młodości
jak wyrwa w drzewie śpiewaj
dalekim niewymówionym
zaczętym nas
gdzieś gdzie trzepot szeptów
podniebny
przez żywy las dębów
tu dotyk osypywał blaskiem
strzeliste wieże myśli
i spadały w czerwone
teraz w lustrze wątkiem skutków
oddechem życia otwarte drzwi
w świetle jaskrawych promieni
krążymy po ulicach
jak chmara snów
wracająca na stare
w rozdygotanym dźwięku znanego rytmu
oczy jak fiołki rosną
zwierzają się przeszłości
gwiazdy falują i tańczą
czekają
anioł szybuje w ciszy nadaremnie
szukając zagubionej przestrzeni
UŁ
napisany i poprawiony Łódź,28.12.2008 ula2ula
Komentarze (10)
...trudny jest dla prostej babiny ten Twój wiersz ale
czuję że kiedyś chcesz wrócić tu w jaskrawych
promieniach światła,w dźwięku znanego rytmu...tylko
nie wiadomo czy trafisz w zagubioną czasoprzestrzeń...
Wiersz bardzo ładny.Pozdrawiam
W głębinie odczytałem wątki, które opisałbym
podobnie.Niestety, nie umiem.
Jak chmara snów krążymy po ulicach ... czy to nocą czy
za dnia ... jak pióro po białej kartce zotawiając za
sobą ślad ...
Wiersz bardzo ladny.
Ula masz sliczny styl .
Czytam Twoja poezje z ogromna przyjemnoscia.
Pozdrawiam !
Popłynęłaś z tą rzeką:)))) Poniosła Cię;)))) Ale nie
utonęłaś:)))) Pozdrawiam.
Bardzo lubię czytać Twoje wiersze. Głosuję, ale nie
komentuję. Jednak dziś muszę, bo jedyne co mi się
podoba, to ostatnie dwa wersy. Wybacz pozostałe to
jakiś zlepek dziwnych metafor.:(((
wtopi się anioł w naszą duszę,mowa stanie się
prawdę,nastanie pokój i miłość. Pięknie to
napisałaś.Pozdrawiam
Ten anioł to symbol oczekiwania na coś co ma nadejść i
symbol nadziei na to lepsze jutro , które gdzieś już
tam jest ,( dla nas gdzieś musi przecież być )jeśli
bardzo go pragniemy. Jak zawsze wyciągam wnioski dla
siebie z Twojego pięknego wiersza.
i na pewno anioł znajdzie przestrzeń dla siebie jak
każdy człowiek. ale anioł nie jest
człowiekiem...trudna komplikacja.