Głeboka miłość
Ruch odbicia w nurtach się przelewa.
Srebrny wiatr swą strugą ich owiewa.
Przytuleni do siebie, ciepłem ogarnięci
każdą chwilę zapisują w swojej pamięci.
Zanurzeni w toni niebieskiej, głębokiej
ukryci oboje w splątanej fali wysokiej.
Płytki oddech chwytają ustami łapczywie
rytmem życia połączeni tak przenikliwie.
Uniesieni na fali wysokiej szczycie.
To jest ich cielesne i duchowe
przeżycie.
W wirze wody i nagich swych ciał
tworzą nowe - bo ktoś im tę siłę dał.
autor
Memento Mori
Dodano: 2004-08-06 13:55:43
Ten wiersz przeczytano 434 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.