Głos ciszy

Dla pamięci księdza Jerzego Popiełuszki w 25-tą rocznicę śmierci.

Cicha październikowa noc,
przesiąknięta zapachem
śpiących kwiatów
i pożółkłych liści,
rozpostarła ramiona
nad ukochaną ziemią.
Przez okno pędzącego samochodu
migają światła
przydrożnych lamp
wprowadzając znużone ciało
w błogi letarg.
Nagle,
głośny krzyk,
błysk latarki
jak piorun z nieba
uderza w młodzieńczą twarz.
Bolesny jęk
rozdziera nocną ciszę.
Mocne pętle na szyi,
zakneblowane usta,
zniewagi i cierpienie
ubezwładniają bohaterską duszę.
Z nienawistnej ręki brata, Polaka
za prawdę i miłość,
za wolność
i walkę ze złem,
po wielkich torturach
gaśnie młode życie.

Spadająca gwiazda
jak łza płaczących niebios
ukazała się w ciemności
i utonęła w nurtach rzeki
splamionej niewinną krwią.

autor

Wiewiórka

Napisany: 2009-10-17 Dodano: 2009-10-25 13:48:21

Ten wiersz przeczytano 1071 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie