Gniew,krzyk i słodki lukier

Na polu Pana Boga
Wykrzyczeć całą złość
Za popaprane życie
Zmarnowane szanse
Zawiedzione nadzieje
Dobrze znaną rozpacz
Gdzie jest to pole?
Ludzie nie lubią
Gdy krzyczę
Gdy jestem sobą
Więc nigdy nie jestem
Nie żyję
I tęsknię za tym
Wszystko bym oddała
Za szczere otwarte życie
Bez kłamstw i politury
Nigdy słodkie
Zawsze pełne smaków i zapachów
Dziękuję Proszę Przepraszam
Nałykamy się tych słów jak aspiryny
Niedobrze się robi
Ale się uśmiechamy
Rozpacz Wściekłość Gorycz
bez przyzwolenia na odczuwanie
How do you do?
I'm fine
A gdyby tak
Jak się czujesz?
Paskudnie i chcę być sama
Pogadamy wieczorem
I to jest moje marzenie
Bym mogła być wściekła
Zmęczona
Rozedrgana
Zrozpaczona
Sfrustrowana
Rozbita
I bezradna
Akceptuję trudne życie
Nie akceptuję lukru na tym ciastku

autor

Bernice Shelley

Dodano: 2008-01-18 15:29:53

Ten wiersz przeczytano 744 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie