Godz. 10.45

ku pamięci - proszę nie głosować

zakratowane słońce
oświetla samotną postać
stąpającą pomiędzy kroplami cierpienia

powłóczystym krokiem bardzo powoli
przemierza po kamieniach wspomnień

cóż z tego że wiosna wokoło
budzi do życia przyrodę
w sercu czerń i smutek gości

policzki pocięte żalem
jak ostrzem miecza
zaciśnięte usta dławią krzyk
serce przestaje bić

ciemność i cisza




20.04.2011.

bomi - powłóczysty krok to także posuwisty.Czyli posuwistym krokiem bardzo powoli, przemierza po kamieniach wspomnień. Miałem milczeć ale postanowiłem odpisać. Przepraszam.

autor

kazap

Dodano: 2011-04-22 11:41:47

Ten wiersz przeczytano 1137 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie