godzina 04:19

Miłość zniknęła
rozwiała się jak wiatr
pochłonęłam w nicości czasu
uderzyłam... ( )
Wszystko rozbiło się na drobne kawałki
te części już nie dotykane
w przeszłości wydziergane moimi dłońmi
zabite... (!)
Bezpowrotna przeszłość ciągle mnie boli
i znów iskierka nadziei na lepsze jutro...
Teraźniejszość
chwytam ją palcami
wymyka się
gubi w odchłani przepaści
tego co jest wieczne
a przyszłość... (?)
już jej nie ma
wypuściłam ją z rąk
upadła
a chciałam ją podnieść
i żyć chwilami których nie mam
będę istnieć
Czuję że wszystko mi się wymyka
uciekam
lecz jestem z wami
moimi myślami
czuję... ( )
nicość
to ONA jest wieczna
z poza wszelkich dokonań
w moim życiu...

autor

Księżniczka1990

Napisany: 2005-12-25 Dodano: 2007-04-10 16:03:30

Ten wiersz przeczytano 416 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie