Goniąc świat cz I

Będziemy trwać przez miliony lat
Mijać świt i zmierzch
Ucząc się żyć

Biegnąc przez mgłę myśli
Kochając wiatr ulotny
Twój śmiech daje mi szczęście

Wybaczę dzisiaj wszystkim wrogom
Słyszę wciąż ten stłumiony krzyk
Nie chcę już słuchać słów co brzęczą jak szkło

Zapomnę na nowo nasze winy
Nie musimy udowadniać sobie kto jest winny
Proszę zaśnijmy dziś spokojnie
Ciepłą ciszą życia

Świat zmienia się tak szybko A ja gonię go jak dziecko goni latawiec porwany przez letni wiatr

autor

lollipop121

Napisany: 2016-11-14 Dodano: 2016-11-14 15:29:48

Ten wiersz przeczytano 352 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie