Gonitwa
Wciąż gonię
nie poświęcam się chwili,
nie jestem tu i teraz,
tylko gdzieś w przyszłości.
Ciągle padają słowa: a może,
czy na pewno,
jak to będzie ?!
Czemu tym się przejmuję
nie pojmuję tego.
Przecież to nie dorzeczne,
to tylko strata czasu.
Rzuć wszystko,
powiedz dość.
Chce iść przed siebie
nie przejmując się jutrem.
Komentarze (1)
pamiętaj te słowa wczoraj to historia, dziś to czas
obecny, jurto to przyszłość. wiersz dobry choć jak dla
mnie troche chaotyczny. pozdrawiam i zapraszam do
siebie:P