gorączka

rozpala od środka
niepostrzeżenie
skórę okrywa
rozkosznym rumieniem
rozprzestrzenia
się w żył plątaninie
serce już pędzi
jak chart po równinie
pierś w żądzy tlenu
szybciej się wznosi
czoło rozgrzane
o dłoń chłodną prosi
usta spękane
spalone
spierzchnięte
kąciki ich w dół
nieznacznie
wygięte
oczy
choć swiecą
tajemnym blaskiem
w głowie coś zgrzyta
i pęka
z trzaskiem
obłęd już czuję
nie mogę go znieść
termometr wyjmuję:
trzydzieści dziewięć i sześć..

autor

ash

Napisany: 2006-09-01 Dodano: 2006-09-01 00:00:58

Ten wiersz przeczytano 853 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Dramatyczny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie