Gorsza twarz

Próbowałam spojrzeć w lustro,
ale znów zabrakło mi odwagi.

Bałam się,
że to, co tam ujrzę,
będzie zbyt bolesne.

Znam doskonale swoją twarz,
Studiowałam ją przecież nie raz.

Jednak boję się,
że blask z moich oczu zniknął,
uśmiech zamienił się w złośliwy grymas,
a cała twarz jest zacięta
i pełna zimnej wrogości.

Boję się,
że nieme usta wypowiedzą:
"zabij",
a tępy wzrok im przyklaśnie.

Boję się,
że ktoś zamienił mi twarz.
Dał mi inną,
tą gorszą,
z którą będę musiała się na nowo oswajać.

Boję się,
że to pójdzie mi z tą twarzą łatwiej.

autor

szalka

Napisany: 2008-08-27 Dodano: 2008-08-28 00:28:27

Ten wiersz przeczytano 385 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie