z góry

Taki wiersz może napisać ktoś, kogo śmierć
doświadczyła osobiście.
Ale tekst pisany jest i łzami i rozumem, dlatego
czytelnik może się bez trudu identyfikować z podmiotem
lirycznym.
Potrzebuje tylko niewielu zabiegów korekcyjnych.
Np. takich:

no popatrz

wciąż oddycham.
oczy otwieram nadal
bezwiednie prostuję plecy
i wcale
nie upadam

no popatrz

śmiechem grzeszę
co rano dowcip ostrzę
włosy noszę zbyt krótkie
rzuciłam papierosy

co wieczór

pocztę sprawdzam
skrzynka z żałości wyje

co noc

poduszka płacze
krzycząc mi
że nie żyjesz

Pozdrawiam. Zauroczona :)

krzyk pełen rozpaczy....

dobry wiersz, zmusza do przemyślenia...pozdrawiam

Opis dnia..od optymizmu do smutku..Jednak się nie
poddajesz..wstajesz co dzień, starasz się
uśmiechać..Dobre postawnowienia..Listonosz nie
dostarczył? M.

bardzo poruszający wiersz...

Wzruszający wiersz,moim zdaniem zmarli z "góry"
wszystko widzą,pozdrawiam:)

Wiersz zatrzymał. Pozdrawiam.