Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Gra o życie



Jak wiatr pędzi czas, jak rzeka czas płynie,
a ja się starzeję i znikam co dnia -
i w snach w ciemną noc, i w marzeń krainie,
gdy z losem o życie subtelna trwa gra.

To płacz szpeci twarz, to śmiech ją rozchmurza,
a co dnia powraca dylemat ten sam -
czy warto z nim grać, gdy los mnie wciąż wkurza,
i droczy się ze mną o każdy dnia gram?

Już bliskam jest tak, a ciągle daleka,
by żegnać się z życiem, jak zwiędły już kwiat,
lecz los, ten mój druh, z decyzją wciąż zwleka;
to ile... to ile - zostało mi lat?


Gliwice 23.08.2022 r.

autor

Berenika57

Dodano: 2022-08-23 13:37:10
Ten wiersz przeczytano 724 razy
Oddanych głosów: 8
Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (9)

jastrz jastrz

Nieważne ile lat zostało. Ważne by umieć te lata
mądrze wypełnić, a nie żyć z dnia na dzień.

Angel Boy Angel Boy

Oby tych lat zostało jak najwięcej :) Pozdrawiam
serdecznie +++

Lidia Lidia

Przepraszam, ale słowo "wkurzać / wkurza / wkurzający"
etc. dla mnie wprost nie do przełknięcia. Nie było by
lepiej, choć wiem, że wulgarnie "wkurwia"?

Babcia Tereska Babcia Tereska

Czy warto się nad tym zastanawiać? Nie zgadniemy ile
lat zostało. Chyba, że na użytek refleksyjnego
wiersza.

Serdeczności Broniu, zdrówka

Amadeusz68 Amadeusz68

A ja skomentuję ten wiersz swoim rymem:
"Czasu tyle upłynęło zegar dalej tyka.
A może dopiero, zdrówko już utyka.
Lusterko nie kłamie zmarszczki maluje.
Pragnienie żywe młodzież naśladuje.
Serce owiane powagą wnuki kołysze.
Hałas skrywany zamykany w cisze.
Praca trąciła perfekcją mistrza moce.
Wspomnień toń na wietrze łopocze.
Nawet ta życia królowa co tak płonie.
Wciąż tak żywa mgłą zasnuwa skronie.
Nocą splecione ramiona czule zasypiają.
Rankiem uśmiech mówi, że się Kochają.
Myśli obojga dziękują Bogu za: razem.
Słowa sąsiadów są tego przykładem.
Szpakowata głowa z duszą na ramieniu.
Nadzieję pokłada w nowym pokoleniu."

Amadeusz ze Śląska

Sławomir.Sad Sławomir.Sad

Ja też się starzeję, poza Gliwicami. A gdy odwiedzam
co rok miasto rodzinne, to czuję się coraz bardziej
obco. Na temat ile lat mi zostało, nie zastanawiam
się, bo tego nie można zmienić.
Z dużą przyjemnością przeczytałem Bronisławo.
Dawno nie widziałem Ciebie pod moim wierszem.
Zapraszam szczególnie do mojego najnowszego.
Życzę Tobie przyjemnego wieczoru.

JoViSkA JoViSkA

Dziękuję za komentarz pod moim wierszem i pozdrawiam
ciepło :) Bogusię też pozdrawiam :)))

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Tak, także czasem się pytam, chociaż doskonale wiem,
że odpowiedzi nie będzie i tak jak zauważył Kazimierz,
nie chcę wiedzieć...
Pozdrawiam serdecznie Broniu :)
P.S. Napisałam na blogu :)

Kazimierz Surzyn Kazimierz Surzyn

Wymowna refleksja, tego nikt z nas nie wie, ale to i
może dobrze, pozdrawiam ciepło i ślę serdeczności.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »