Granice
Krzyczymy o wolność,
Kiedy natura nasza tak bardzo
ograniczona.
Wola pod dyktandem instynktów
W ciasnej klatce tego, co wolno.
Za kratami więc nie wolność, a już
samowola.
Nawet z każdego kawałka ciała
Wyzierają wytyczne
Odtąd - dotąd
Krew w górę - w dół
Przedsionek - komora
Niezmiennie i wciąż
Tymi samymi drogami
Bez najmniejszego nawet sprzeciwu,
A my krzyczymy o wolność
Zamiast przenieść granice ograniczenia.
autor
MałaSzwedka
Dodano: 2011-01-28 15:00:12
Ten wiersz przeczytano 468 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
witaj, w wolności trzeba umieć się odnaleźć, żeby
można było żyć. ładny wiersz,
pozdrawiam
Wolność jest trudniejsza , ponieważ niesie za sobą
konsekwencje wyborów, a pojecie całkowitej wolności po
prostu nie istnieje, zawsze są ustalone granice.
Ciekawy wiersz. Serdecznie pozdrawiam :)
tych granic na razie nie umiemy pokonać ,fizycznie
oczywiści ale w wyobraźni a i owszem-serdecznie-M