Grawitacja Nadziei
tomik pt. W Kręgu Serca J.M.
Czym jest samotność,
którą tak dobrze znam,
przy kartce z piórem,
gdyż wciąż jestem tam,
i wszystkie chwile niczym tarcze zegara
znam,
godziny wspomnień,
każdy szczegół pamiętam.
Wiatr,
co po twarzy gładził lekkim podmuchem,
radosny ptaków śpiew z miłosnym
uczuciem,
wysoko na niebie padające gorącem słoneczne
promienie,
i długie chłodne wieczory w większości bez
Ciebie.
Niczym pusty jacht bez sternika dryfujący
ku celu,
by,
zabrać jedyną osobę,
choć rozbitków wielu.
Nadzieja o wiarę podparta,
lecz przed północą nie zmienia się
karta,
więc powolnym krokiem zawiedzionym,
zmierzając ku przyszłemu dniu z
nastawieniem pozytywnym,
znów dryfować w jednym celu.
Tak pamiętne wszystkie chwile te,
jednak mimo zadanych ran,
mimo czasu przebytego,
owe uczucie nie gaśnie,
i wciąż KOCHAM CIĘ.
Cóż czynić, gdy,
życie stawia nam drabinę bez szczebli,
jak ,?
zdobyć szczyt kiedy brak pewności i wiary w
siebie.
Może bez celu,
lecz pokładam nadzieję,
iż,
jeszcze wiatr,
ten który był,
powieje.
Nadzieja na to przetrwała
Komentarze (5)
Wszyscy jakąś nadzieje na coś mamy,niekiedy warto żyć
nadzieją gdy tylko ona nam zostaje.
Jesli jest nadzieja to znaczy ze mamy po co
zyc...czasem samotnosc jest najlepszym
przyjacielem...wiersz mi sie bardzo podoba tez bym
podryfowała z tym jachtem ...
Wciąż żyjemy nadzieją, że powieje wiatr w żagle... że
się losy odmienią dla nas lepiej wnet nagle... Ta
nadzieja dla duszy jest lekarstwem bezcennym... jednak
miłość szczęśliwa - ta czymś jakby zbawiennym... O
niej śnimy co wieczór i marzymy też z rana... Że
miłością rozjaśni oczy Twe Ukochana...
Pełen wiary i nadziei wiersz. Tak trzymaj, nie
poddawaj się :-)
Samotność doskwiera najbardziej gdy pamiętamy ten czas
gdy jej brak było.